Поддержать команду Зеркала
Беларусы на войне
  1. «Большущее противоречие». Почему Литва, Латвия и Польша не правы, отказываясь запускать в Беларусь пассажирские поезда. Мнение
  2. «Наша Ніва»: В 41 год умер сотрудник минского ОМОН
  3. «Получаем обрывки информации». Сестра Марии Колесниковой рассказала последние новости от нее
  4. Власти готовят список самых выдающихся беларусов в истории. В него попал очень спорный человек — за его решения стыдно до сих пор
  5. Reuters опубликовало «окончательное предложение» США Украине и РФ. Киев и ЕС представили альтернативный план
  6. Торговые сети бьют тревогу из-за нехватки популярного продукта, а чиновники ожидают возможного дефицита
  7. «Дорожными знаками обозначаться не будут». В ГАИ появились новые системы фиксации — нарушители получат «письма счастья»
  8. В базу «тунеядцев» включают тех, кого там не должно быть. Есть категории населения, у которых повышенные шансы на такое внимание
  9. «Надо рожать: трое, четверо, а лучше — пятеро». Лукашенко рассказал, что надо делать, чтобы в Беларусь не приглашали трудовых мигрантов
  10. План Трампа: Разрешение РФ сберечь захваченные украинские территории является «окончательным» — The Times
  11. Беларусы оценили попытку властей заставить их прекратить обсуждение приезда пакистанцев. Получилось грустно и метко
  12. Заморозки и мокрый снег: синоптики рассказали о погоде в Беларуси в ближайшие три дня
  13. Роман Протасевич, который не мог найти работу, все же нашел источник заработка
  14. «Детали разговора останутся в стенах Ватикана». Посланники Лукашенко и Тихановской встретились на похоронах папы римского
  15. Оздоровил за границей сотни тысяч детей, но сам умер от лейкемии. История человека, который спасал беларусов от последствий Чернобыля
  16. Россия обвинила страны Балтии и Польшу в возрождении нацизма. «Денацификацией» она объясняла и свое нападение на Украину — ISW
  17. Беларус попытался обменять в банке настоящие купюры, которые привез из-за границы отец, но везде отказали. Почему?


Лідар беларускага дэмакратычнага руху, старшыня Аб’яднанага пераходнага кабінета Святлана Ціханоўская 25 сакавіка павіншавала беларусаў з днём абвяшчэння Беларускай Народнай Рэспублікі — Днём Волі. Вось што сказала палітык у сваім святочным відэазвароце.

Святлана Ціханоўская. Скрыншот відэазварота 25 сакавіка 2023 года
Святлана Ціханоўская. Скрыншот відэазварота 25 сакавіка 2023 года

«Сябры, добры дзень. Калі вы глядзіце гэты зварот, значыць, апошнімі гадамі вы ішлі ў першых шэрагах нашага агульнага руху да вольнай Беларусі.

Гэта не проста словы. Бо хто, калі не вы, паставіў народныя інтарэсы вышэй за асабістыя? Хто, калі не вы, шмат пацярпеў, але ж не адмовіўся ад сваёй мары? Хто, калі не вы, плаціць вялізную цану за свой выбар? Але вы робіце гэта свядома, бо ведаеце: такі кошт беларускай незалежнасці і свабоды.

Я называю вас сябрамі, бо за гэтыя гады мы так шмат прайшлі разам, што сапраўды сталі значна бліжэйшыя адно аднаму. Азірніцеся на пару гадоў назад — і паглядзіце, якія цяжкія рашэнні вы навучыліся прымаць. Якую велізарную адказнасць зараз несяце. Як шмат даведаліся пра мінулае нашай краіны і як моцна, непарыўна сталі звязваць сябе з яе будучыняй.

Сёння мы адзначаем Дзень Волі. Калісьці я сама не да канца разумела значэнне гэтага свята. Але выпрабаванні апошніх гадоў паказалі, наколькі нашае мінулае пераплеценае з сучаснасцю і з будучыняй.

Гэта свята нашай з вамі, шаноўныя беларусы, волі да свабоды і незалежнасці. Беларусь магла знікнуць у вірах гісторыі. Нас спрабавалі захапіць, каланізаваць. Давесці нам, што нас, беларусаў, не існуе. Але пакаленне за пакаленнем, раз за разам нашыя папярэднікі знаходзілі сілы адрадзіць сваю культуру, мову і дзяржаву. Зараз прыйшла нашая чарга абараніць сябе.

У гэты дзень мы святкуем тое, што мы ёсць. Нашымі галасамі гавораць нашыя продкі, якія 105 гадоў таму абвясцілі незалежнасць БНР. І нашыя нашчадкі, дзеля якіх мы незалежнасць Беларусі абараняем. Гэта нашае свята. І хоць мы яшчэ не дасягнулі сваёй мэты, цяпер мы значна бліжэй да яе, чым раней.

2020-ты і 2022-гі змянілі шмат і для нашай краіны, і для ўсяго рэгіёна. Цяпер значна больш беларусаў разумеюць, што Беларусі для добрага жыцця не патрэбныя ніякія старэйшыя браты і асабліва не патрэбныя войны. Беларусі варта быць незалежнай дэмакратычнай еўрапейскай дзяржавай, як нашыя паспяховыя суседзі.

Значна больш беларусаў падтрымліваюць палітзняволеных, бо разумеюць, што яны пакутуюць за ўсіх нас. Беларусы — супраць рэжыму Лукашэнкі, ад якога толькі больш і больш праблем і ў людзей, і ў краіны. І ведаеце, дзякуючы каму стала так шмат людзей, якія падзяляюць дэмакратычныя каштоўнасці? Дзякуючы вам, мае дарагія.

Можа, вы добраахвотнік ці музыка. Настаўнік ці працоўны. Былы зняволены ці той, хто кожны дзень рызыкуе апынуцца ў турме. Можа, вы мастак ці палітык, ці актывіст, ці прадпрымальнік. Айцішнік, сумленны вайсковец, лекар ці спартовец. Усе мы, беларусы, ідзём па шляху да Беларусі нашай мары.

Вы ведаеце, што апроч таго, што беларусаў яднае, ёсць і тое, чым мы адрозніваемся. На мой погляд, важна зразумець, што гэта — нармальна. Што дэмакратыя — гэта не калі ўсе пагаджаюцца з табой, а калі тваё меркаванне такое ж роўнае, як і меркаванне іншага. І адзіны спосаб узмацніць свой голас — гэта ствараць і пашыраць кола аднадумцаў. А адзіны спосаб не паўтарыць лёс рэжыму — гэта забараніць сабе лічыць кагосьці лішнім.

У нас няма лішніх беларусаў. Калі мы хочам, каб прыхільнікаў дэмакратыі станавілася больш, то мы павінны размаўляць не толькі з тымі, хто і так згодны. Мы мусім вучыцца чуць розныя меркаванні, весці дыскусіі, спрачацца — і ў выніку разам знаходзіць рашэнні. Бо ўсе мы марым пра дабрабыт і бяспеку. Усе мы стаміліся ад немагчымасці планаваць сваё жыццё. Усе мы — беларусы. І кожны, хто бачыць Беларусь свабоднай і незалежнай краінай, хто не ўчыніў злачынстваў, — наш сябра і саюзнік.

І нас нашмат болей, чым можа здавацца. Я ведаю, што нават сярод тых, хто дагэтуль працуе ў сістэме, некаторыя падзяляюць нашыя каштоўнасці. Але ці то праз страх, ці то праз звычку выбіраюць маўчанне.

Згадайце 2020 год. Згадайце, як нас было шмат! Нягледзячы на рэпрэсіі і прапаганду, нас не стала менш. Але для перамогі мусіць стаць яшчэ больш.

І калі вам здаецца, што гэта вельмі складана, дык хачу нагадаць вам, што заклік выбітнага нашага паэта Алеся Разанава — „І немагчымае зрабі!“ — вы ўжо пачалі здзяйсняць. 105 гадоў таму многім таксама здавалася немагчымым абвясціць незалежнасць Беларусі. Але зрабілі ж.

Гісторыя паказала, што мы, беларусы, умеем рабіць немагчымае і здольныя перамагаць.

З Днём Волі! Жыве Беларусь!»